Trądzik torbielowaty (inaczej grudkowo-cystowy) to jedna z gorszych odmian tej choroby. Można go poznać po ropnych cystach, bolesnych krostkach, grudkowych wypryskach i guzkach na skórze. Jakie inne objawy może mieć trądzik torbielowaty i jakie są jego przyczyny? Czy istnieją sposoby, w tym domowe, na trądzik torbielowaty?
Trądzik torbielowaty ‒ objawy
Trądzik torbielowaty różni się od trądziku młodzieńczego (ropnego, zaskórnikowego) zwłaszcza tym, że objawia się ropnymi torbielami, które przypominają czyraki. To krosty wypełnione białym lub żółtawym płynem, z ciemnoczerwonym obwodem. Mogą występować pojedynczo i w skupiskach, w których łączą się ze sobą lub nie. Początkowo krostki są małe, ale z czasem ilość ropnej lub ropnokrwistej wydzieliny zwiększa się i cysty rosną nawet do kilku centymetrów. Torbielom mogą towarzyszyć czerwone krostki, które przypominają wypryski charakterystyczne dla trądziku pospolitego, ale można je odróżnić. W jaki sposób? Ropne grudki występujące przy trądziku torbielowatym bolą podczas dotykania, a w zaawansowanej postaci wyglądają jak malutkie guzki, ponieważ są twardawe. Goją się trudno, w większości przypadków poprzez bliznowacenie. Ślady pozostają widoczne na skórze przez długi czas, zwykle jako blizny o nierównych kształtach. Trądzik torbielowaty zazwyczaj występuje na twarzy, pod pachami i na pośladkach. Zmiany na twarzy są najłatwiejsze do wyleczenia, ale zarazem mają największą skłonność do nawrotów.
Trądzik torbielowaty ‒ przyczyny
Przyczyny tej odmiany trądziku są inne niż w przypadku trądziku młodzieńczego i pospolitego. Trądzik torbielowaty częściej dotyka mężczyzn, ponieważ u jego podstaw leżą męskie hormony płciowe ‒ androgeny. Drugim istotnym czynnikiem jest podłoże genetyczne. Względy takie jak higiena osobista, odpowiednia pielęgnacja skóry, sposób odżywiania się i styl życia nie mają związku z trądzikiem torbielowatym ‒ z wyjątkiem sytuacji, kiedy dwa ostatnie czynniki wpłyną na działanie hormonów (tak bywa w przypadku niektórych produktów spożywczych i nadmiaru stresu).
Ropne cysty nie są zaraźliwe, chyba że zostaną zaatakowane przez bakterie, które w ropnym środowisku mają większą szansę na przeżycie. Nawet wtedy trądzik torbielowaty nie „przejdzie” na osobę, która ma kontakt z chorym, ale nieprzestrzeganie podstawowych zasad higieny, na przykład korzystanie z jednego ręcznika, może wpłynąć na rozprzestrzenianie się bakterii.
Sposoby na trądzik torbielowaty
Po pierwsze, zmian ropnych nie należy wyciskać, rozdrapywać ani przemywać spirytusem, ponieważ alkohol wysusza skórę, a co za tym idzie ‒ opóźnia gojenie się rany. Ponieważ główną przyczyną problemu są hormony, nie rozwiąże go zrezygnowanie z napojów gazowanych i niezdrowego jedzenia.
Pierwszym krokiem, jaki powinna wykonać osoba, która podejrzewa u siebie trądzik torbielowaty, jest przeprowadzenie badań hormonalnych. Z wynikami powinna udać się do dermatologa, który postawi diagnozę i przepisze odpowiednie leki, zwykle izotretynoinę, leki steroidowe i retinoidy podawane wewnętrznie lub zewnętrznie. Leczenie trwa od kilku do kilkunastu miesięcy, po czym następuje faza stabilizująca.
Domowe sposoby na trądzik torbielowaty
Dopóki nie udamy się do dermatologa, powinnyśmy dbać o higienę, dokładnie oczyszczać skórę i używać lekkich kremów dostosowanych do typu cery. Jeden z niewielu skutecznych domowych sposobów na trądzik torbielowaty to maść ichtiolowa, która ułatwia odchodzenie ropy z cysty oraz jest stosowana między innymi przy owrzodzeniach i czyrakach. Ma brązowy kolor, gęstą konsystencję i nieprzyjemny zapach nafty. Można ją kupić w aptece za niewielką sumę.
Dodaj komentarz